Soulful smiling feels like.....feel like flying!!!

Laten we beginnen waar we ons vorige verhaal geëindigd zijn….. in de plaatselijke pub. We zaten eindelijk heerlijk in slaapoutfit te genieten van onze 2persoonslodge. Een verademing om eens samen in een kamer te kunnen slapen, zonder 6 tot 30 snurkende, luid-ademende Europeanen die om de haverklap het licht weer aan doen. Dapper als wij zijn toch moed verzameld om de pub te verkennen, maar geen zin om ook maar iets aan onze sexy pyjamalook te doen, zijn wij als Bananen in Pyjama’s de pub binnengestapt.
Daar een paar heerlijke wijntjes gedronken en dansmoves uitgewisseld met de plaatselijke Kiwi-Popeys. Oke, wij waren misschien wat underdressed, maar zij waren way tooooo overmuscled, unbelievable! Na een paar uur waren onze voeten moe en oooh wat hadden wij zin om in onze lodge te slapen.. heerlijk! Helaas was het ons niet gegund, beide sleutels werkten niet en er was geen security aanwezig om ons te helpen. We konden wel janken, daar ging onze tweepersoonsnacht! Terug naar de pub.. daar lag gelukkig een sleutel van een nog mooiere kamer dan we al hadden, een suite inclusief eigen badkamer! Helaas zonder onze spullen, hebben we daar geslapen. Waren onze pyjamaoutfits toch nog ergens goed voor :D

Wij hebben deze reis ons eigen busvervoer: Kiwi Experience. Dit is een reisorganisatie die het busvervoer regelt naar alle mooie hotspots in Nieuw Zeeland. Het is super goed geregeld en buschauffeur Bruce brengt ons naar de mooiste plekjes. You’ve got Lonely Planet, we’ve got BRUCE! Bruce heeft de hele geschiedenis van Nieuw Zeeland in zijn hoofd, samen met zijn ietwat nationalistische gedachten en zijn droge humor, zorgt dat voor interessante verhalen in de bus met een humoristisch tintje. Bruce weet ons altijd over te halen om van alles te ondernemen, wat ontzettend veel geld kost, maar nog altijd het geld waard is geweest. Al moeten we op dit moment ietsje zuiniger aan het doen, want het geld vliegt er door heen.

De next stop was Rotorura. De cultural capital city van Nieuw Zeeland. We hebben kennis gemaakt met een stukje culturele geschiedenis van Nieuw Zeeland en zijn naar de maories geweest (oorspronkelijke bewoners van NZ). We mochten kennismaken met hun cultuur en gewoontes. Ons hoogtepunt: de Haka!! Ontzettend commercieel, we voelden ons net het miljoenste blikje toeristen die opengetrokken werd voor een nieuwe show, maar er toch van genoten.

Veelzijdig als wij zijn konden we niet te lang de cultuurfreak uit blijven hangen. Ons lichaam hunkerde naar adrenaline, veel adrenaline. En dat kregen we, we gingen SKYDIVEN!! Na een korte kennismaking met onze professionele springbuddies werden wij in een prachtig roze vliegtuigje naar een hoogte van 12.000 feet gebracht. Daar aangekomen vonden al onze medespringers het mooi geweest en lieten zich uit het vliegtuig vallen. Woesjjj… weg waren ze.. Oi, oi, oi nu kregen wij toch wel last van de bekende klamme handjes, fitterende knieën en trillende blote(!) voeten. Stoer als wij zijn, lieten we dat natuurlijk niet merken en gingen samen nog 3000 feet hoger (bijna 4 kilometer) Nog even een zuurstofmaskertje op, onze riemen werden aangesnoerd, een laatste blik in elkaars ogen en… JAAAAAAAAAAAAAAAAA daar gingen we!!!! Milou mocht als eerste uit het vliegtuig duikelen, met een prachtige dubbele voorwaartse draai kwam zij in de hemelsblauwe lucht terecht. Haar lot lag nu in handen van de zwaartekracht en haar Japanse buddie die gezellig dicht tegen haar aangesnoerd zat.
Marieke volgde enkele seconden later en ook haar luchtoefening mocht er wezen, een enkele voorwaartse schroef afgerond met een prachtige voorwaartse salto, eentje met een moeilijkheidgraad van 4.8!
We maakten een vrije val van 60 seconden, wat lang lijkt, maar veeel te snel voorbij ging. Waaauw! Wat was dat geweldig!! Enkele secondes hadden we een achtbaan-butterfly-gevoel in onze buik, maar dat maakte heel snel plaats voor extreme adrenaline, een gevoel dat je wilt uitschreeuwen, maar wat onbeschrijflijk is en daarnaast ook niet lukt door de extreem harde wind die je mond in één seconde kurkdroog maakt (die stofzuiger van de tandarts is er niets bij!!).
Na de vrije val werd onze parachute uitgeklapt en konden we zwevend genieten van het uitzicht over het grootste meer van Nieuw Zeeland, het Taupo-meer. De hemel was strakblauw en het uitzicht waanzinnig! Marieke haar buddie haalde nog wat rare capriolen uit door haar op topsnelheid rondjes om haar eigen as te laten draaien. En Milou kreeg van haar buddie de stuurtouwen in haar handen gedrukt en mocht zelf haar route bepalen. Zielsgelukkig kwamen we allebei met een prachtige landing op onze blote voetjes in het gras terecht.

Genoeg adrenaline om weer even op te teren, op naar de natuur. We hebben in en rond Taupo verschillende geisers bezocht. Op verschillende boilingpoints kwam het water naar boven spuiten. Fantastisch om te zien, wat heeft de natuur toch waanzinnig veel gezichten! Met een gids hebben we een klein boilingpoint bezocht, het borrelende water komt uit de aarde omhoog zetten op één punt en vult de kleine kraters in de grond. Het water is zo heet dat een rauw ei in enkele seconden hardgekookt is. Dat moest natuurlijk gedemonstreerd worden en enkele seconden later zaten we lekker te smikkelen van een hardgekookt eitje.
De tweede dag in Taupo zijn we aan een wandeltocht begonnen richting de natural spa van Taupo. Na een klein uurtje lopen en de nodige ooo’s, aaa’s en Nikon Coolpixmomentjes hebben we heerlijk gezwommen in een kleine bron aan de rand van de rivier. Unieke combinatie van koud rivierwater gemengd met het hete water uit de bron… Heerlijk! Daarna lekker op een handdoekje genoten van elkaars muziek door middel van onze splitter (de uitvinding van de eeuw).

River Valley was onze volgende bestemming. Een prachtige vallei, met onze Lodge pal aan een, met watervallen gevulde, rivier. Ontzettend mooi plekje waar zelfs onze bus niet kon komen. Lopend hebben we de afdaling gemaakt en zijn direct op ontdekkingstocht gegaan. Met een kabelbaan zijn we naar de overkant van de rivier gegleden. Daar een klim en klautertocht door prikkelstruiken, rietstengels en rotsblokken naar boven gemaakt. Onze slippers begonnen op een gegeven moment wat naar beneden te glijden en Milou voelde een Bowien Galema cliffhanger opkomen, hangend aan de berg. Een paar pogingen en flinke krassen op onze benen later zijn we teruggekeerd.
De avond hebben we met onze Zweedse reismatties Linus, Philip en hun muziek doorgebracht, gezellig! De Zweden zijn tot nu toe weer onze favoriete reisgenoten, we ontmoetten veel verschillende nationaliteiten onderweg en in de bus, maar met Zweden blijven we altijd wat langer kletsen. We sliepen in een dorm waar ze het woord ‘bed’ niet kenden. Een rij planken met 10 matrasjes strak naast elkaar en nog een rij planken met nog eens 10 matrassen daarbovenop maakten een Kingsize stapelbed waar we met 20 man tegelijk in sliepen. Bizar, maar lekker knus dus!
De volgende ochtend een nieuwe wandelpoging gedaan. De lodge is vrij nieuw en er zijn geen wandelpaden omheen aangelegd. Dan maken wij ze zelf wel! Een nieuwe route door struikgewassen, over rotsen en langs klaptakken (van die takken die altijd 3x zo hard tegen de persoon achter je aanklappen..auw!). Prachtig avontuur tot Marieke in de diepe duisternis vanuit het niets werd gegrepen door een bereklAUW!!! We hebben onze route maar over de rotsblokken van de rivier vervolgd tot we niet verder konden.
Op het moment van schrijven zitten we in Wellington. Na super mooie afgelegen natuurplekken gezien te hebben is het nu ook wel weer fijn om weer in de stad te zijn. Als bezige bijtjes hebben wij Mount Victoria beklommen, waar we een prachtig 360 graden view hadden over heel Wellington. Daarna zijn we naar het Te Papa museum geweest. Echt een geweldig en interactief museum. Geloof het of niet, maar we zijn het museum uitgeveegd na sluitingstijd. In het museum werd van alles uitgelegd over aardbevingen en vulkaanuitbarstingen. We horen jullie denken, sinds wanneer interesseert dat jullie ook maar iets??!! Maar het landschap in Nieuw Zeeland is veelal ontstaan door aardbevingen, verschuivingen en vulkaanuitbarstingen. We zien tijdens onze reis van alles wat daar mee te maken heeft en voor leerkrachten als wij, sluit het museum daarom precies aan bij onze belevingswereld. Door middel van de “zone van de naaste ontwikkeling” hebben wij onze kennis wat betreft vulkanen en aardbevingen wat verbreed.
In ons hostel natuurlijk heel stoer ons culturele museumverhaal opgehangen aan onze reisgenoten. Kregen we allemaal vragen over voorstellingen waar we niets van afwisten, de Bush Bush, Vogue bruidsjurken collectie, 3D onderwaterwereld.. Ehmmm tja dat hebben we even gemist, waar zag je dat dan? Ja op de tweede verdieping… Mmm.. bleek dat er nog een 2e, 3e 4e en 5e etage in het museum was, terwijl wij ons de hele middag alleen op de begane grond al hadden vermaakt.
In Auckland hoorden we al dat Wellington een bijzondere hoofdstad is, waar je veel kan beleven en niets te gek is. Dat hebben we vandaag gezien! Eerst een bezoek gebracht aan het Beach Handbal toernooi . Marieke haar handen begonnen direct te kriebelen. Ze heeft haar one minute of fame kunnen pakken toen de handbal tijdens het spel richting het water rolde. Als een ervaren handbalSTER dook zij naar de bal en redde de bal van een zoutwaterdouche. Onder luid applaus van de professionals gooide zij de bal daarna terug het veld in.
Na deze “sportieve” start van de dag, zijn wij naar Waitangi Park gelopen, daar was het Pasifika Festival aan de gang. Verschillende dansgroepen uit heel Nieuw Zeeland lieten dansen zien uit hun cultuur, kinderen van nog geen 3 jaar oud stonden al wild met hun heupen te schudden op het podium! Heerlijk met onze blote voetjes in het gras, zonnetje, schaafijsje erbij en genieten van de mooiste dansen op live muziek. Life is good!
Onze dag hebben we onverwacht afgesloten op de Lesbian and Gay Fair. Ook hier weer prachtige live- and playbackshows op de klanken van oa Lady Gaga performed by enthousiaste gays and lesbians die people in the closet willen laten zien dat zij er niet alleen voor staan in de wereld , mooi!
Wellington vonden wij een mooie stad met mogelijkheden. De gratis festivals en activiteiten laat jong en oud, rijk en arm, Maori of Europeaan, samen komen om het leven te vieren! Dat hebben wij deze twee dagen dan ook heel hard gedaan!
Ohja wij hebben al een weekje een nieuw nummer: 0064221695815 en we vinden het erg leuk om smsjes te krijgen!